Wielcy znani – zapomniani:
Michał Waszyński (29.09.1904 – 20.02.1965)

Był synem kowala udającym księcia, Żydem podającym się za katolika, jawnym homoseksualistą który był żonaty, wątpliwym talentem filmowym który pracował z największymi gwiazdami kina. Dandysem, hochsztaplerem, tytanem pracy, filmowym odkrywcą Adolfa Dymszy, Sofii Loren i Audrey Hepburn.

Michał Waszyński (Mosze Waks) – jeden z najpłodniejszych reżyserów polskiego kina międzywojennego: w latach 1936-38 wypuścił na ekrany 15 filmów. Równie dobrze czuł się w komedii, melodramacie, dramacie, filmie przygodowym i muzycznym; reżyserował też spektakle w teatrach ogródkowych. Stworzył jeden z najważniejszych filmów kultury jidysz – „Dybuka” na podst. sztuki Szymona Anskiego i najlepszy polski melodramat sensacyjny „Znachor”- „Profesor Wilczur”.

Po roku 1939 przeżył gehennę syberyjską, wstąpił do korpusu Andersa (dokumentował jego tworzenie i drogę na zachód), a po roku 1945 stał się współpracownikiem Samuela Bronstona i producentem wielkich widowiskowych filmów brytyjskich i amerykańskich. Potrafił przekonać włoski komitet genealogiczny o swoich prawach do tytułu hrabiowskiego (został „conte Michele Washinsky” i ożenił się z prawdziwą włoską hrabiną).

Potrafił zmieniać co jakiś czas własny życiorys po to, by odrzucając niewygodną przeszłość tworzyć podstawy do nowych osiągnięć. Jego pełna sprzeczności i półprawd biografia stała się podstawą jednego z najlepszych polskich dokumentów filmowych ostatnich lat („Książę i Dybuk” Elwiry Niewiery i Piotra Rosołowskiego).

Ważniejsze filmy:

1929    KULT CIAŁA
1932    STO METRÓW MIŁOŚCI, GŁOS PUSTYNI (kręcony w Algierii)
1933    PROKURATOR ALICJA HORN, DWANAŚCIE KRZESEŁ
1934    PIEŚNIARZ WARSZAWY, CO MÓJ MĄŻ ROBI W NOCY
1935    WACUŚ, PANIENKA Z POSTE-RESTANTE, ANTEK POLICMAJSTER
1936    PAPA SIĘ ŻENI, DODEK NA FRONCIE, BOHATEROWIE SYBIRU, BĘDZIE LEPIEJ
1937    ZNACHOR, DYBUK
1938    PROFESOR WILCZUR, KOBIETY NAD PRZEPAŚCIĄ, GEHENNA
1939    WŁÓCZĘGI, TRZY SERCA

1942-44  dokumenty z życia Korpusu Andersa, m.in. „Dzieci” i „Monte Cassino”
1946    WIELKA DROGA
1947 FIAMME SUR MARE
1949    GUGLIELMO TELL

jako producent – wraz z Samuelem Bronstonem:
1954    BAREFOOT CONTESSA (Bosonoga contessa) reż. Joseph L. Mankiewicz
1956    ALEXANDER THE GREAT (Aleksander Wielki) reż. Robert Rossen
1961    EL CID (Cyd) reż. Anthony Mann
1963    55 DAYS AT PEKING (55 dni w Pekinie) reż. Nicholas Ray, Guy Green
1964    THE FALL OF THE ROMAN EMPIRE (Upadek cesarstwa rzymskiego) reż. Anthony Mann; CIRCUS WORLD (Świat cyrku) reż. Henry Hathaway